Ćwiczenia na cieśń nadgarstka

Czym jest zespół cieśni nadgarstka?

Zespół cieśni nadgarstka (ZCN) to schorzenie związane z uciskiem na nerw pośrodkowy w obrębie nadgarstka. Ta ciasna przestrzeń jest ograniczona kośćmi nadgarstka z jednej strony i elastyczną strukturą zwaną więzadłem poprzecznym nadgarstka z drugiej. Gdy dochodzi do stanu zapalnego, obrzęku lub innych zmian w tej przestrzeni, nerw pośrodkowy może być uciskany, co prowadzi do charakterystycznych objawów wywołujących cieśń nadgarstka.

Jakie są przyczyny i objawy zespołu cieśni nadgarstka?

Przyczyny zespołu cieśni nadgarstka mogą być różnorodne, w tym czynniki anatomiczne (na przykład mała cieśń nadgarstka), choroby zwiększające ryzyko obrzęków w tym obszarze (np. cukrzyca, choroby tarczycy, otyłość), ciąża, urazy, a także powtarzające się ruchy ręki lub nadgarstka, które mogą prowadzić do przeciążenia i stanu zapalnego.

Cieśń nadgarstka może obejmować: mrowienie, drętwienie oraz ból w palcach, za wyjątkiem małego palca, ponieważ jest on unerwiony przez inny nerw. Ból może promieniować do ręki lub nawet ramienia. Występuje przy tym słabość chwytu lub trudności z wykonywaniem precyzyjnych ruchów, takich jak pisanie czy zapinanie guzików.

Jak przebiega leczenie cieśni nadgarstka?

Leczenie zespołu cieśni nadgarstka może obejmować zarówno metody nieoperacyjne, jak i operacyjne. Metody nieoperacyjne to na przykład odpoczynek, unikanie czynności wywołujących objawy, stosowanie ortezy stabilizującej nadgarstek, leki przeciwzapalne oraz rehabilitacja. W przypadkach, gdy te metody nie przynoszą ulgi, rozważa się leczenie operacyjne, które polega na przecięciu więzadła poprzecznego nadgarstka, co ma na celu zmniejszenie ucisku na nerw pośrodkowy.

Więcej informacji o przyczynach, objawach i leczeniu można przeczytać w naszym artykule „Zespół cieśni nadgarstka”.

Jak przebiega rehabilitacja cieśni nadgarstka?

Rehabilitacja zespołu cieśni nadgarstka jest ważnym elementem leczenia, zarówno przed ewentualną operacją, jak i po niej, mając na celu zmniejszenie objawów, poprawę funkcji dłoni i nadgarstka oraz zapobieganie nawrotom. Proces rehabilitacji może obejmować różne metody i techniki, w zależności od indywidualnych potrzeb Pacjenta oraz stopnia zaawansowania schorzenia.

Odpoczynek - unikanie aktywności, które mogą pogarszać objawy, jest ważne, zwłaszcza w początkowych fazach leczenia. Może to oznaczać zmianę sposobu wykonywania codziennych czynności lub tymczasowe ograniczenie pracy, która wymaga powtarzalnych ruchów nadgarstka.

Stosowanie ortezy - noszenie ortezy nadgarstka, szczególnie w nocy, może pomóc w ustabilizowaniu nadgarstka i zmniejszeniu ucisku na nerw pośrodkowy, co przyczynia się do zmniejszenia bólu i dyskomfortu.

Ćwiczenia rozciągające i wzmacniające - specjalnie dobrane ćwiczenia mogą poprawić zakres ruchu, zmniejszyć sztywność oraz wzmacniać mięśnie dłoni i przedramienia, co pomaga w zmniejszeniu objawów i poprawie funkcjonowania nadgarstka.

Terapia manualna - techniki takie jak: masaż, mobilizacja nerwów i tkanki miękkiej mogą być stosowane, aby zwiększyć mobilność tkanki nerwowej, zmniejszyć napięcie i poprawić krążenie.

Edukacja - uświadomienie Pacjenta na temat ergonomii i zmian w codziennych czynnościach może pomóc w zapobieganiu przyszłym problemom.

Przyjmowanie leków - leczenie może obejmować stosowanie leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych w porozumieniu z lekarzem, aby zarządzać bólem w trakcie rehabilitacji.

Czas trwania i intensywność rehabilitacji mogą się różnić w zależności od indywidualnych przypadków. Ważne jest ścisłe współdziałanie z dobrym fizjoterapeutą, oraz regularne przestrzeganie zaleceń, aby osiągnąć najlepsze efekty. W przypadku, gdy pomimo zastosowania metody niechirurgicznej objawy nie ustępują, lekarz ortopeda może zaproponować leczenie operacyjne, po którym również niezbędna jest rehabilitacja w celu pełnego odzyskania funkcji nadgarstka.

Ćwiczenia na cieśń nadgarstka do wykonania w domu

4. ćwiczenie na cieśń nadgarstka - „Test Falena” – dłonie złączone grzbietowo z palcami do dołu, łokcie na wysokości barków, utrzymujemy pozycję od 30 do 60 sekund.