Trening mentalny

W sporcie wyczynowym, po urazie i leczeniu zachowawczym, czy urazie i operacji zawodnika, zależy nam na jak najszybszym, a jednocześnie bezpiecznym powrocie do treningu i rywalizacji. Jest to możliwe tylko wtedy, gdy zawodnik przejdzie pełen proces rehabilitacji i treningu medycznego, którego celem jest przywrócenie pełnej lub prawie pełnej funkcji narządu ruchu kwestiach takich jak: aktywny i pasywny zakres ruchu (ROM), siła i wytrzymałość, kontrola neuro-mięśniowa czy propriocepcja. Proces ten realizowany jest z reguły przez współpracujący ze sobą zespół w skład którego wchodzi lekarz prowadzący, fizjoterapeuta i, w późniejszej fazie, trener przygotowania motorycznego.

W końcowej fazie rehabilitacji zawodnik podlega okresowi treningu medycznego. Po całkowitym ustąpieniu bólu, odzyskaniu zakresu ruchu w stawach w obrębie rehabilitowanego obszaru, wyrównaniu do ok. 10-15% lateralnych dysproporcji siły i kontroli mięśniowej, zawodnik powinien podjąć pracę nad pełnym powrotem do specjalistycznego treningu, a następnie współzawodnictwa. Trening taki będzie stopniowo prowadził od fazy ćwiczeń izolowanych z małym obciążeniem i małą prędkością ruchu, do kompleksowych ruchów, zbliżonych charakterem do występujących w docelowej dyscyplinie i wykonywanych z narastającym obciążeniem, coraz większą szybkością i ew. dodatkowymi elementami (propriocepcja, dystraktory, kontakt fizyczny) specyficznymi dla danej dyscypliny. W treningu medycznym należy zwrócić uwagę na kwestię progresji obciążeń, dążenie do całkowitego wyrównania ewentualnych dysproporcji pomiędzy kończynami, transferu efektów ćwiczeń na docelową dyscyplinę, odpowiednie zaangażowanie w trening mięśni agonistycznych / stabilizujących, a także antagonistycznych, które w wielu sportach z wykorzystaniem ramienia (rzuty, ciosy, odbicia rakietą) pełnią istotna rolę dekceleratorów ruchu i powinny być trenowane w specyficzny sposób. Kolejnym istotnym celem treningu medycznego jest odzyskanie przez zawodnika pewności siebie w wykonywaniu ruchu po przebytym urazie. Integralną częścią tego procesu jest regularna diagnostyka postępów w treningu przy pomocy baterii specjalistycznych testów uzależnionych od rodzaju przebytej kontuzji i procesu leczenia. W końcowej fazie proces treningu medycznego może zazębiać się z treningiem w klubie, który na początku wykonywany będzie w warunkach bez współzawodnictwa, w którym z czasem pojawiać się będą elementy rywalizacji, a następnie pełen powrót do regularnego treningu i, z czasem, powrót do pełnej rywalizacji.